Qatar: the place where the money's at!

Yooo yoo mensen. Ik heb wat problemen met internet, er was niks op tv en als het goed is zijn jullie allemaal carnaval aan het vieren, dus ik had ff niks te doen en dacht: Laat ik eens een verhaaltje gaan schrijven! Ik weet dat de meeste mensen toch te lui zijn om zo’n lap tekst te lezen (ben ik zelf namelijk ook altijd geweest (sorry marlies, moet eerlijk bekennen dat ik ze ‘niet altijd’ heb gelezen)) maarrrrr ik doe het dan ook vooral voor mezelf om later eens terug te lezen.

Ik begin wel bij mijn reis, want het was meteen stressen vanaf het begin. Door een vertraging op schiphol was ik later in Frankfurt waar ik over moest stappen, waardoor ik bijna het vliegtuig miste. ‘’mister Van Erp on flight LH989 to Doha, you are delaying the flight. Immediate boarding please at gate B43, or we will proceed to offload your baggage.’’ hoor je dan door de speakers... nou dan knijp je hem wel kan ik je vetellen. Gelukkig net optijd gehaald en een hele chille vlucht gehad naar Doha. Goede maatschappij dat lufthansa, ondanks dat het duitsers zijn.

Qatar: the fuck! The fuck: short for: ‘’What the fuck?’’ Usually followed by question mark. A modifier used to intensify a command. Slightly more powerful than ‘’your ass’’. Appending ‘bitch’ onto the end of the sentence further strengthens the emphasis as well as the condescending power.
Dat dus… man wat heb ik dat nu al vaak gedacht hier.

Hier zit olie, heel veel olie, en dat betekent ook heel veel geld. Er wordt aan de lopende band gebouwd, wat het midden-oosten een ideale plek maakt voor een stage in de civiele techniek! 
De peperdure sportauto’s, de enorme flatgebouwen, een enorm project puur voor de status van een man, etc. kortom: de grootheidswaanzin hier. Het valt me ook op hoe enorm veel grote sportevenementen ze heir naartoe halen. Vorige week was het WK handbal, de moto gp is binnenkort, WK crossen is deze week (waar overigens een of andere jongen uit Valkenswaard de topfavoriet schijnt te zijn?), de ronde van Qatar (die gewonnen werd door Nicky Terpstra) en de formule 1 komt ook naar Qatar dacht ik? Daarnaast was er nog een jeugdtoernooi waar ik ben wezen kijken met kleine clubs als Chelsea, PSG, Barca, milan, juventus, man. United, bayern etc. Wk powerboat en jetski races, het Wk zwemmen is net geweest en ga zo maar door. En natuurlijk niet te vergeten: het WK voetbal in 2022. (ik heb een paar locals gesproken die mij konden verzekeren dat de keuze van Qatar als gastland volledig eerlijk is verlopen, dus dan weten jullie dat. Toch maar goed dat deze aardige mensen mij dit vertelde, anders was ik er nooit achter gekomen door onze verziekte westerse media met al hun complottheorieën.)

Het wk voetbal is ook de reden dat je langs elke grote snelweg in Qatar diepe kuilen ziet liggen, die bedoeld zijn voor een of ander prestigieus metro/monorail netwerk dat voor 2022 klaar moet zijn en onder andere Qatar met Bahrein, Dubai, Oman en de verenigde emiraten gaat verbinden.

De grootheidswaanzin waar ik al eerder over sprak komt ook goed tot zijn recht bij een bezoekje aan ‘the pearl’. Een compleet nieuw uit de grond gestampte ‘voorstad’ (eerder spookstad) van Doha. Enorme hotels/flats/resorts etc. waarvan pakweg 90% leeg staat. Check de foto’s eens zou ik zeggen..

Verder heb ik nog een berg voorbeelden over hoe achterlijk rijk ze hier zijn (gouden fonteinen op het vliegveld) maar zo kan ik blijven doorgaan; je begrijpt de boodschap denk ik!

De bevolkingssamenstelling is ook vrij absurd hier. Omdat de ze hier zelf niks kunnen en willen doen (rijk en lui), is slechts 10% van de bevolking Qatari. De rest wordt aangevuld met gastarbeiders uit India, Nepal, Filipijnen, Pakistan etc. en westerse expats. Het is trouwens ook volledig normaal voor de Qatari om alle andere als 3e of beter 10e rangs burgers te zien/te behandelen.

Over mijn leven buiten het werken: ik heb super leuke en aardige collega’s waarmee ik regelmatig ’s avonds BBQ of ergens iets ga drinken (in elk groot hotel kun je alcohol verkrijgen, wel vrij prijzig helaas). Ik werk ook veel met Indische en Filipijnse voormannen (en hun crew), dat zijn zeg maar de Polen van Qatar. Zonder gekkigheid hele fijne mensen in de omgang en werken kei hard! Het enige nadeel is dat ze niet altijd zeggen wat ze denken.
Do you understand?
yes boss
Are you sure?
yes boss.
Can you repeat me?
…   no boss.
Do I need to explain it again?
yes boss.

Zo gaan de gesprekken vaak haha.
Ik woon in de stad Al-Khor in het noorden van Qatar, 3x raden waar deze stad bekend om staat: zijn moskeeën. Deze stad heeft echt zieeeeeekelijk veel moskeeën. Het is een beetje op zijn Amerikaans ingedeeld met blokken, waar werkelijk op elke hoek wel een kleine of grote moskee zit. Wanneer ze 's ochtends door die minaretten beginnen te krijsen zeggen ze niet altijd hetzelfde of starten iets later. Hierdoor lijkt het een beetje op een groep 6 waarvan de een iets fanatieker dan de andere de canon versie van vader jacob vals mee blèhrt. Verder een leuk stadje hoor!

De vrije dagen die ik tot nu toe in Doha heb gespendeerd waren erg leuk/mooi/interessant. Tot nu toe alleen een beetje standaard sightseeing gedaan.

Ohja en ik wil ook nog kwijt hoe belachelijk slecht de Qatari kunnen auto rijden, levensgevaarlijk! Ik heb nu een paar keer door downtown Doha gereden, maar dat was niet zonder slag of stoot. Ze hebben allemaal de nieuwste opgefokte sportwagen of lompe rangerovers en snijden je van alle kanten af, remmen uit het niets, slaan zomaar af, verblinden je met hun groot licht dat ze altijd aan hebben, of scheuren je op de snelweg met 2x de maximum snelheid voorbij. Dus dat is wel ff wennen vergeleken met NL waar om de 10 m een flitspaal staat. Rotondes driekwart nemen is helemaal een feest hier haha.

Ohja en ik zag in de supermarkt vlak bij mij dat de medicijnen voor diabetes in dezelfde rij staan als de chocola, snoep en koek hahaha, dan is dan weer wel geniaal. Misschien wel een goed idee voor in Nederland?

Dan nu even iets over mijn stage (mocht je dit te saai vinden kun je dit gedeelte overslaan):
Ik maak hier lange dagen hier, ik sta om 5.00u op (overigens tegelijk met de meeste locals omdat dit ook het tijdstip is waarop Mohammed door de minaret begint te schreeuwen. Een wekker zetten is dus niet nodig..) en ben meestal rond 19.00-20.00u weer terug in mijn appartement. Of zoals een van mijn collega’s zei: ‘’Da’s verdomme de enige reden dat ik altijd op tijd hier ben, dat kattengejank!’’ haha.
Erg zwaar in het begin, maar je krijgt er veel voor terug! Ik merk nu al dat ik ontzettend veel leer hier, en voor degene die de foto’s hebben gezien kunnen beamen dat het geen slecht uitzicht is gedurende de dag ;) Daarnaast zijn de dagen druk en vliegt de tijd gelukkig voorbij. Ongeveer 70% van de tijd bevind ik me buiten op de bouw-site.

Voor degene die nog niet weten wat het project inhoudt, zal ik even uitleggen;
Er wordt een kanaal gebaggerd in de ondiepe baai voor de oostkust van Qatar. Daarnaast worden er met het gebaggerde materiaal 6 eilanden aangelegd. (That’s where I come in!) Op papier is het project bedoeld voor de coastguard, maar iedereen weet dat het eigenlijk dient voor de privé jacht van de emir van Qatar haha. De kleine bootjes van de kustwacht hebben namelijk helemaal geen kanaal nodig, de jacht van de emir heeft echter een diepgang van +- 9 m… en zo diep is de baai op de meeste plekken niet. Á fin, als er maar betaald wordt maakt het ons niet uit voor wie het nou is. Op de 6 eilanden worden straks vakantiehuizen en hotels gebouwd. De emir heeft op een van de eilandjes ook een nederig stulpje laten bouwen (lees:een paleis waar je u tegen zegt).
Mijn taak hier is om uiteindelijk de taken van de huidige trainee-uitvoerder over te nemen. De eerste 2 weken, die nu voorbij zijn, was hij nog aanwezig. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk op te zuigen en te vragen, maar nu zal ik het in m’n eentje moeten doen. Als uitvoerder ben je dagelijks op de ‘site’ om leiding te geven aan o.a. het productieproces. Hierbij word ik gelukkig wel ondersteund door o.a. de worksmanagers en de werkvoorbereiders. Zoals ik al zei ben ik vooral betrokken bij het aanleggen van de eilanden, en alle zaken daar omheen (crew, vessels, productieproces etc) Ik word nu nog echt enorm in het diepe gegooid (soms letterlijk maar laat ik dat maar niet vertellen haha) en het is heel spannend en druk allemaal. Maar het vooruitzicht is goed en ik weet zeker dat ik hier een hoop ga leren. Al ben ik eerlijk gezegd wel een beetje geschrokken van de enorme verantwoordelijkheden die ik (straks) moet dragen, en die ze mij ook toevertrouwen. Want zeg nou zelf, een ventje van 21 (nog zonder diploma overigens) als een van de uitvoerders op een project van 2 miljard US dollar…  staat niet heel verkeerd op je CV denk ik. Gelukkig heerst er onder de crew bij het overgrote deel een ENORME vakkennis, en weten ze over het algemeen ‘verrekte’ goed waar ze mee bezig zijn, om maar even in Brabantse termen te blijven. (mijn accent is overigens een nadeel tussen alle Rotterdammers en Groningers (mijn accent doet het overigens wel weer beter dan het Engels van de Indiërs, dat dan weer wel)).

Maaaar door die vakkennis kunnen delen van de organisatie dus als ‘self-supporting’ worden beschouwd. Achja, al werkende leert men ofzoiets??
Er vliegen me allerlei namen en termen om te oren en ik probeer zoveel mogelijk op te vangen. Gelukkig begin ik al steeds meer door te krijgen wat ze nu waar mee bedoelen, en ben ik al iets bekender met de namen van crew en vessels.
Bla bla bla heel interessant alemaal leerzaam leerzaam en andere vakinhoudelijke dingen. Mocht je meer willen weten over het project zelf, stuur maar een mailtje of fb-berichtje oid!

Ik merk dat ik zo toch al weer een heel stuk geschreven heb dus ik zal maar weer eens ophouden.
Het is een beetje van de hak op de tak maar dit waren zo’n beetje de eerste indrukken die mij te binnen schoten.

Tot over een tijdje zou ik zeggen!